W dniu 7 kwietnia 2019 r. zmarł Prof. dr hab. Andrzej Kazimierz Banach, były pracownik i do końca życia wielki przyjaciel Archiwum UJ.

Andrzej Banach urodził się 14 stycznia 1944 r. w Nowym Sączu. Ukończył Szkołę Podstawową w Biegonicach i Liceum Ogólnokształcące w Nowym Sączu. W latach 1962–1967 studiował historię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był uczniem prof. Henryka Barycza, pod którego kierunkiem napisał pracę magisterską i doktorską.

Po ukończeniu studiów w 1967 r. A. Banach krótko pracował jako nauczyciel w LO w Starym Sączu, a następnie w administracji DS „Żaczek”. W latach 1968–1975 był pra-cownikiem Archiwum UJ, gdzie jako asystent naukowo-techniczny pod kierunkiem prof. Leszka Hajdukiewicza zaangażował się m.in. w prace nad „Kroniką Uniwersytetu Jagiel-lońskiego” oraz w liczne przedsięwzięcia naukowe, m.in. opracowanie biogramów uczo-nych, które weszły do wydawnictwa „Historia Nauki Polskiej” t. VI oraz zestawianie bio-gramów studentów w ramach projektu „Corpus academicum Cracoviense”.

Od 1975 r. pracował w Instytucie Historii UJ w Zakładzie Historii Oświaty i Kultury naj-pierw jako asystent, a następnie adiunkt. W 1979 r. uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy „Konwersje religijne i rekatolizacja protestantów w Polsce w latach 1560–1600”. Habilitował się w 1997 r., profesorem nadzwyczajnym został w 2002 r., a profe-sorem zwyczajnym w 2011 r. Przez dwie kadencje pełnił funkcję prodziekana (1999–2005), a następnie dziekana Wydziału Historycznego UJ (2005–2012). Od 2001 r. był redaktorem naczelnym „Kroniki Uniwersytetu Jagiellońskiego”. W latach 2011–2014 peł-nił funkcję kierownika Zakładu Historii Oświaty i Kultury w Instytucie Historii UJ.

Był członkiem wielu towarzystw naukowych. Opieka naukowa prof. H. Barycza i prof. L. Hajdukiewicza oraz praca w Archiwum UJ ukształtowały jego początkowe badania nad reformacją i kontreformacją w Polsce, a następnie szeroko podejmowane prace nad dzie-jami oświaty i wychowania w epoce nowożytnej aż po wiek XX, w tym zwłaszcza nad dziejami Uniwersytetu Jagiellońskiego, biografistyką uczonych i prozopografią środo-wisk studenckich. Autor wielu biogramów w „Polskim Słowniku Biograficznym” oraz rozpraw z dziejów UJ i szkolnictwa w Galicji, w tym monografii „Młodzież chłopska na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1860/1861–1917/1918” (Kraków 1997) oraz „Ka-riery zawodowe studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego pochodzenia chłopskiego z lat 1860/1861–1917/1918” (Kraków 2009). W 2015 r. grono uczniów i przyjaciół przygoto-wało jubileuszową księgą pamiątkową „Amico, socio et viro docto”. Był przyjacielem Archiwum UJ, o którym zawsze pamiętał. Tu znajdował materiały do swoich prac i grono dawnych przyjaciół, tu zawsze zaglądał z nieodłącznym uśmiechem, serdecznie witany.

Żegnamy Go dziś z ogromnym smutkiem.