Marek Jarnicki urodził się 7 stycznia 1952 roku w Zawierciu i tam też ukończył szkołę średnią w 1970, a następnie rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, z którą to uczelnią związał się na całe swoje zawodowe życie. Jego mistrzem i nauczycielem był najwybitniejszy uczeń twórcy krakowskiej szkoły analizy zespolonej Franciszka Leji, zmarły przed sześciu laty profesor Józef Siciak, pod którego kierunkiem obronił w 1974 pracę magisterską, a w 1977 rozprawę doktorską Holomorphic functions with tempered growth on Riemann domains. Kolejne formalne etapy jego kariery naukowej nastąpiły bardzo szybko: habilitacja w 1984 oraz tytuł profesora uzyskany w 1995.

Pracując przez całe życie w Katedrze Analizy Matematycznej Instytutu Matematyki, której kierownikiem został jako kontynuator tradycji profesorów Leji i Siciaka, specjalizował się w analizie zespolonej wielu zmiennych, a szczególnie w teorii funkcji holomorficznie niezmienniczych oraz rozszerzeń holomorficznych. Był autorem przeszło 70 prac naukowych oraz kilku książek. Jego zapoczątkowana w latach osiemdziesiątych i trwająca aż do ostatnich dni niezwykle intensywna współpraca naukowa z profesorem Peterem Pflugiem z Uniwersytetu w Oldenburgu zaowocowała całą masą wspólnych artykułów naukowych i monografii. Publikował swoje prace w czołowych czasopismach matematycznych, między innymi w Transactions of AMS czy Mathematische Annalen, jego książki wydawały zaś renomowane międzynarodowe oficyny: Walter de Gruyter, wyd. European Mathematical Society i Springer Verlag. Szczególne znaczenie w jego bibliografii zajmują napisane wspólnie z Pflugiem monografie Extensions of Holomorphic Functions oraz Invariant Distances and Metrics in Complex Analysis, z których każda doczekała się w wydawnictwie Walter de Gruyter dwóch edycji. Ta druga pozycja opublikowana po raz pierwszy w 1993 stała się swoistą „biblią” dla wszystkich matematyków pracujących w tej tematyce, stanowiąc natchnienie zarówno dla doświadczonych badaczy, jak i studentów oraz doktorantów rozpoczynających dopiero swoją naukową drogę. W jej omówieniu w Mathematical Reviews kanadyjski matematyk Ian Graham napisał: This is a comprehensive and beautifully written book about the study of invariant pseudodistances (nonnegative functions on pairs of points) and pseudometrics (nonnegative functions on the tangent bundle) in several complex variables. 

W uznaniu swoich osiągnięć naukowych był wielokrotnie wyróżniany. W szczególności, był laureatem nagród: ministra za rozprawę doktorską (1978), Polskiego Towarzystwa Matematycznego dla młodych matematyków (1979), ministra za habilitację (1988) oraz Sekretarza PAN (1988). W 2022 otrzymał Nagrodą Ministra Edukacji i Nauki za całokształt dorobku naukowego. Za swoją wszechstronną działalność został też uhonorowany Krzyżem Kawalerskim (1996) i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2018). W uhonorowaniu jego osiągnięć dydaktycznych Uniwersytet przyznał mu w 2016 Nagrodę „Pro Arte Docendi”.

Na szczególne podkreślenie zasługuje jego zaangażowanie przez wiele dziesięcioleci w rozwój naukowy, modernizację oraz otwarcie na świat krakowskiego środowiska matematycznego, a także praca dla dobra wspólnoty akademickiej w Instytucie Matematyki, Wydziale Matematyki i Fizyki, a później w nowo powstałym Wydziale Matematyki i Informatyki. Już jako przedstawiciel niesamodzielnych pracowników nauki w organach kolegialnych na początku niezwykle trudnych lat osiemdziesiątych, a później pełniąc jako stosunkowo młody jeszcze człowiek kolejne stanowiska na naszym wydziale dał się poznać jako aktywny reformator i propagator nowoczesnych prądów naukowych, a także otwarcia polskiej nauki na świat.

Profesor Jarnicki był przez lata kolejno zastępcą dyrektora ds. dydaktycznych (1984-1990), a następnie dyrektorem (1990-1996 i 1999-2003) Instytutu Matematyki, w końcu zaś jednym z głównych twórców Wydziału Matematyki i Informatyki, który powstał dwadzieścia lat temu w wyniku przekształcenia dotychczasowego Wydziału Matematyki, Fizyki i Informatyki oraz, w latach 2003-2008, jego pierwszym dziekanem. Na jego też kształt i rozwój miał pierwszorzędny wpływ: jemu, między innymi, zawdzięczamy powstanie nowoczesnego budynku na III Kampusie, do którego wydział przeniósł się w 2008, oraz wysoką pozycję naukową jaką ma on obecnie w Polsce i zagranicą. W uznaniu zasług związanych z budową Kampusu w Pychowicach uzyskał w 2018 medal Scientiae et Tempori Futuro. W latach 2005-2014 był redaktorem naczelnym czasopisma Annales Polonici Mathematici.

Wspominając o profesorze Jarnickim nie można zapomnieć o jego znakomitych, precyzyjnych, wręcz perfekcyjnych wykładach. W szczególności te z analizy matematycznej pozostaną na zawsze w pamięci wielu pokoleń studentów matematyki i fizyki. Mimo ciężkiej choroby niemal do ostatnich chwil wykładał analizę studentom matematyki teoretycznej.

Profesor zmarł 29 stycznia 2024 roku. 

[tekst Wydział Matematyki i Informatyki UJ]